Ontwikkelingsstoornissen bij leren en/of gedrag worden vermoedelijk veroorzaakt door het niet goed functioneren van specifieke hersenfuncties, in relatie tot diverse omgevingsfactoren. Kenmerkend voor deze stoornissen is, dat ze :

• zich uiten in het leren, het gedrag en/of de motoriek
• diverse ontwikkelingsgebieden van kinderen kunnen belemmeren
• doorgaans van neurobiologische aard zijn
• niet aan de kinderen te zien zijn
• niets te maken hebben met een intelligentietekort, maar wel met de informatieverwerking in de hersenen

De stoornissen zijn bekend onder al of niet officiële, internationale classificaties uit de (neuro)psychologie en de (kinder)psychiatrie.

Diagnose en behandeling

Het stellen van een goede diagnose is heel belangrijk, omdat het een uitgangspunt vormt voor de behandeling. Dit is niet eenvoudig, omdat:

• er geen scherp afgebakende categorieën zijn die vastgesteld kunnen worden met objectieve onderzoeksmiddelen en instrumenten
• de kenmerken van een stoornis in andere combinaties ook vaak voorkomen bij andere leer- en gedragsstoornissen
• ze een enorme overlap kennen
• combinaties van stoornissen eerder regel dan uitzondering zijn

Voor een goede diagnose is dan ook veel deskundigheid nodig en is samenwerking met ouders en derden noodzakelijk. Behandelplannen moeten afgestemd worden op het individuele kind met zijn ouders en zijn (leer)omgeving

De kennis over diagnose, behandeling en aanpak van deze stoornissen is nog niet overal in overeenstemming met de recente wetenschappelijke bevindingen.