Tijdens de gymlessen die ik geef op het ROC ben ik flexibel en laat ik ruimte aan de leerlingen om zelf initiatief te nemen. Er was bijvoorbeeld een leerlingen die iets bij zijn training had gedaan en wilde dit graag als warming-up doen met de klas. Ik vond dit een prima initiatief en heb toen de ruimte gegeven om dit te doen. Het resultaat was dat hij enthousiast de groep toesprak en de warming-up leidde. Hiervoor heb ik hem gecomplimenteerd en benoemd voor de groep dat als je zelf ideeën hebt voor de gymles je deze altijd kunt uitspreken naar mij.
Natuurlijk betekent dit niet dat ik altijd op verzoeken van de groep inga. Over het algemeen willen ze namelijk bijna altijd voetballen. Ik volg dat wel mijn eigen lesprogramma, maar geef hen toch regelmatig tijd om aan het begin/eind van de les nog even te voetballen. Ik gebruik dit ook als beloning.

Een ander voorbeeld van ruimte geven voor eigen initiatieven was bij een andere klas waarmee ik allerlei trefbal spelen deed. Tijdens het spel kwam een leerling naar mij toe met een leuke variatie. Deze variant van het spel hebben wij toen ook gespeeld. Deze leerling had toen het gevoel dat zijn mening ook telt en dat hij ook inspraak heeft op de lesinhoud. Zo zorg ik ook meer voor betrokkenheid bij de lessen van de leerlingen. Regelmatig bedenken de leerlingen bijvoorbeeld ook zelf een opdracht voor verliezers bij een spel. Er is dan een leerling, of een aantal die voorstelt: ‘De verliezer moet 20 x opdrukken.’ Ik vraag dan of de rest daarmee instemt en als dit zo is dan houden we er ons ook aan. Wanneer dit gebeurt merk ik dat de klas nog fanatieker wordt en ze er ook op toe zien dat iedereen eerlijk speelt. Ze zorgen ervoor dat de verliezers de opdracht uitvoeren en er ontstaat vaak een goede sfeer door.

Door mijn open houding durven leerlingen te zeggen wat zij graag zouden willen en voelen zij zich ook gewaardeerd wanneer ik hen de kans geef op hun ideeën uit te voeren. Ik zorg voor actieve betrokkenheid en laat hen meedenken over de lessen.